De kans is meer dan reëel dat ik meer weet over jou dan ik wil weten. Of erger, dan jij wil dat ik weet. Meer zelfs, ik weet van duizenden mensen al wat hun persoonlijke voorkeuren zijn, nog voor ik een woord met hen heb gewisseld, wat betekent dat ik over al die mensen al een mening heb die, mij kennende, niet altijd even genuanceerd is. Dat stoort me niet, want dat hoort er tegenwoordig bij. Wat me wel bezighoudt, is dat al die mensen ook hun gedacht hebben over mij, en niet op basis van mijn welbespraaktheid of gevatte opmerkingen -want die is hen tot nog toe bespaard gebleven-, maar op basis van foto's van mijn escapades of reacties op andermans statusupdates.
Ik heb me daarom vandaag een ongeluk geklikt tijdens mijn grote Facebookschoonmaak; ik heb twee derde van mijn getagde foto's onttagd, mijn interesses nog eens aangepast, mijn muur nog eens gewit,... Soit, ik ben weer even stalkerproof, in die mate zelfs dat wie nu nog eens komt lurken op mijn profiel, op slag verliefd wordt. U bent bij deze gewaarschuwd.
Waar ik Facebook wel dankbaar voor ben, is dat ik tegenwoordig niet meer met een verrekijker in de hand op een ladder moet kruipen om te zien waar mijn doelwit van houdt. Mits wat research geraak ik op haar drempel met haar lievelingsbloemen, want zulke dingen vind je nu eenmaal op het internet, en dat bespaart me wekenlang vuilnisgraven en schaduwen. Héérlijk. En zo kan ik hele conversaties skippen, want ik hoef niet meer te polsen naar hobby's, omdat ik dankzij enkele welgemikte 'vind ik leuk's weet dat ze bezig is met dingen als bloemschikken, kantklossen of schaken.
Als ik mezelf dan eens betrap op lurken, kan ik mezelf nog steeds voorhouden dat ik gewoon mijn research skills op peil hou. Ik heb namelijk een diploma journalistiek, wat gelijk staat met archeologie van de moderne tijd, want in se zijn wij ook gravers, alleen dan niet met een schop, maar met een muis en een toetsenbord. Mij wordt dat gedrag dus al wat sneller vergeven.
De kans dat ik je ken voor jij mij kent, is dus behoorlijk groot. En ik weet dat je een bloemschikker bent, omdat ik dat las op je profiel. Laat je dat echter niet tegenhouden honderduit te vertellen over je petunia's en hortensia's en weetikveelwatia's, en dan vertel ik over alle dingen die jij al van mij weet. Tot vervelens toe zelfs, want jij kent mij al en ik ken jou.
En toch wil ik je leren kennen.
