zondag 10 oktober 2010

Wiki-wicked

De zon schijnt, mijn konijn huppelt vrolijk door de tuin, het huis is gevuld met de geur van hespenrolletjes met kaassaus en ik zit aan mijn laptop. Laptopje. Packard Bell heeft dat kleinood gemaakt met mijn kleine worstenvingers in het achterhoofd, daar ben ik zeker van. Bij deze dus: bedankt meneer Packard Bell. Nee, het punt is dat ik in mijn kamer zit te tokkelen terwijl ik eigenlijk als een hinde door het huis zou moeten dartelen. Het is immers zondag, en zondag is heilig, of dat was tot voor kort toch het geval. Sinds mijn master journalistiek heb ik namelijk twee weekends: één op woensdag en donderdag, en één op zaterdag en zondag. Ik kan dus heel de week dubbel zo blij zijn, of mijn blijheid verdelen over de twee weekends, en dat tweede is het dus geworden. Het is haast alsof ik me schuldig voel voor al mijn vrije tijd, dat ik als een bezetene werk voor school. Nooit in mijn schoolcarrière is me dat overkomen. Niet alleen mijn ouders zijn bezorgd, ik ben er zeker van dat er een team van Russische wetenschappers staat te trappelen om mij te onderzoeken. "This is some most unusual activity. It might even be a prelude to the apocalypse."

Ik maak mezelf graag wijs dat ik het doe om een andere reden dan uit gatlikkerij. Toegegeven, mijn streefbalgehalte ligt wel héél hoog tegenwoordig, en dat uit zich in wiki'en. Wiki, vraagt u? Een toepassing waarmee je gezamenlijk aan één of meerdere teksten kan werken. Zoals Wikipedia, maar dan minder streng. Hoe een mens zich daarin kan uitleven, is maar de vraag, maar mij lukt het prima. Met hart en ziel verklaar ik wat in godsnaam DNS is, alsof mijn leven ervan afhangt. Meer dan een paar punten en een goedkeurende knik van de prof, echter, staat er niet op het spel. Best sneu. Ik had er graag een trofee voor gekregen, of een reisje naar Frankrijk.

Voor niets minder dan het gevoel dat ik toch iets nuttigs gedaan heb, tik ik als een bezetene op mijn minitoetsenbord. Tot het werkzweet mijn behang verkleurt. Tot mijn vingers kreupel zijn. Tot ik uit pure frustratie mijn scherm opeet. Wicked.

2 opmerkingen:

  1. mooi, niet alleen dit maar ook het voorgaande :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leila men kind,
    Heerlijke lectuur!Zet mij er ieder geval toe aan om ook mijn gatlikkwaliteiten boven te halen en die proffen van de Master in Journalistiek te verrassen met onze kennis van nieuwe media. Want laten we eerlijk zijn, ze kunnen nog wat van ons leren!:)
    Grtz,
    Jelena

    BeantwoordenVerwijderen